ผลของการหย่า
การแบ่งทรัพย์สินของสามีภริยา
เมื่อหย่ากันแล้วให้จัดแบ่งทรัพย์สินของสามีภริยา ในระหว่างสามีภริยากฎหมายกำหนดให้
(๑) ถ้าเป็นการหย่าโดยความยินยอมของทั้ง ๒ ฝ่าย ให้จัดแบ่งทรัพย์สินของสามีภริยาตามที่มีอยู่ในเวลาจดทะเบียนการหย่า
(๒) ถ้าเป็นการหย่าโดยคำพิพากษาของศาล คำพิพากษาส่วนที่บังคับทรัพย์สินระหว่างสามีภริยานั้นมีผลย้อนหลังไปถึงวันฟ้องหย่า

การชดใช้สินสมรสที่ขาดไป (มาตรา ๑๕๓๔)
ถ้าคู่สมรสฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจำหน่ายสินสมรสในลักษณะต่อไปนี้
(๑) จำหน่ายไปเพื่อประโยชน์ตนฝ่ายเดียว
(๒) จำหน่ายไปโดยเจตนาทำให้คู่สมรสอีกฝ่ายหนึ่งเสียหาย
(๓) จำหน่ายไปโดยมิได้รับความยินยอมของคู่สมรสอีกฝ่ายหนึ่งในกรณีที่กฎหมายบังคับว่าการจำหน่ายนั้นจะต้องได้รับความยินยอมของอีกฝ่ายหนึ่งด้วย
(๔) จงใจทำลายให้สูญหายไป
ให้ถือเสมือนว่าทรัพย์สินนั้นยังคงมีอยู่เพื่อจัดแบ่งสินสมรสตามมาตรา ๑๕๓๓ และถ้าคู่สมรสอีกฝ่ายหนึ่งได้รับส่วนแบ่งสินสมรสไม่ครบตามจำนวนที่ควรจะได้ ให้คู่สมรสฝ่ายที่ได้จำหน่ายหรือจงใจทำลายสินสมรสนั้นชดใช้จากสินสมรสส่วนของตนหรือสินส่วนตัว
แต่อย่างไรก็ตาม การชดใช้ทรัพย์สินระหว่างสามีภริยาที่ขาดหายไปนั้น มีเฉพาะกรณีสินสมรสเท่านั้น หากเป็นสินส่วนตัวก็ไม่ต้องชอใช้ แม้จะเป็นการจำหน่ายส่วนตัวเพื่อประโยชน์ของคู่สมรสอีกฝ่ายหนึ่งก็ตาม

ความรับผิดในหนี้สิน
ชายและหญิงจะต้องแบ่งความรับผิดในหนี้ร่วมกันคนละครึ่งตามมาตรา ๑๕๓๕ หากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งชำระหนี้ร่วมไปแล้วก็มาไล่เบี้ยแบ่งความรับผิดมาจากอีกฝ่ายหนึ่งได้ครึ่งหนึ่ง
ภริยาของหย่าขาดจากการสามี เมื่อมีหนี้อันเกี่ยวแก่ค่าอุปการะเลี้ยงดู ภริยาเรียกร้องให้สามีชำระ สามีก็ไม่ชำระให้ ดังนี้ ย่อมเป็นภาระแก่ภริยา ภริยาย่อมขอให้ศาลแสดงว่าสามีมีหน้าที่ต้องรับผิดในหนี้ตามจำนวนที่ภริยาฟ้องมานั้นได้

บิดามารดากับบุตร
การเป็นบุตรที่ชอบด้วยกฎหมาย
๑. เด็กที่เกิดระหว่างสมรส
เด็กที่เกิดในขณะที่หญิงเป็นภริยาโดยชอบด้วยกฎหมายตามมาตรา ๑๕๓๖ ให้สันนิษฐานว่าเป็นบุตรชอบด้วยกฎหมายของชายผู้เป็นสามีและยังใช้กรณีที่เด็กเกิดแก่หญิงหม้ายภายใน ๓๑๐ วัน หลังจากชายผู้เป็นสามีตาย หย่า หรือศาลพิพากษาให้เพิกถอนการสมรสกับหญิงด้วย